အစၥလာမ္၏ ကိုယ္က်င့္တရားအႏွစ္ခ်ဳပ္
ဧကန္မုခ်၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ တရားမွ်တရန္ ေကာင္းမႈျပဳရန္ႏွင့္နီးစပ္သူတို႔အား ေထာက္ပံ့ကူညီရန္ အမိန္႔ပညတ္ေတာ္မူ၏။ ၄င္းျပင္ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ လူမဆန္မႈမ်ား၊ မေကာင္းမႈမ်ားႏွင့္ မတရားက်ဴးလြန္မႈမ်ားမျပဳရန္ တားျမစ္ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အားအသိတရားျဖင့္ သတိထားႏိုင္ၾကေစရန္ ႏိႈးေဆာ္ေတာ္မူေလသည္။ (ကုရ္အာန္ပ်ားက႑၊ ၁၆း၉၀)
အစၥလာမ္က ျပဆိုိုိေသာ လူမႈေရးတရား
လူသည္ အစုအေဝး အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ ကင္းကြာ၍မရပါ။ မြတ္စလင္မ္တိုင္းသည္ မိမိေနထိုင္ရာ ဇာတိ၊ တိုင္းျပည္၊ ႏိုင္ငံႏွင့္လူသားအားလံုးတို႔ အမွီျပဳရာေျမကမၻာစိုေျပသာယာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းစြမ္းေဆာင္ရန္ တာဝန္ရွိသည္။
ထိုအသိတရားကို "အစၥလာမ္" က ဆံုးမၿပီးျဖစ္သည္။ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ ဤသို႔ မိန္႔ဆိုထားသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေလာကအလွဆင္သူ၊ ေကာင္းက်ိဳးျပဳသူ၊ကုသိုလ္ တရားပြားမ်ားသူမ်ားကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူသည္။
(ကုရ္အာန္၊ ဂါဝီက႑၊ ၂း၁၉၅)
အသင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကကုန္။၄င္းျပင္ အသင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဖက္၍မည္သည့္အရာ
ကိုမွ်ႏိႈင္းယွဥ္ ကိုးကြယ္ျခင္း မျပဳၾကႏွင့္။ ၄င္းေနာက္ အသင္တို႔သည္ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္သူတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သူဆင္းရဲတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ေသာအိမ္နီးခ်င္းတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ျခင္းမရွိေသာအိမ္နီးခ်င္းတို႔ႏွင့္လည္း
ေကာင္း၊ အေပါင္းအေဖာ္တို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ခရီးသည္တို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ ေက်းကြ်န္မ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းစြာ ဆက္ဆံၾကကုန္။ဧကန္အမွန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေမာက္မာသူ၊ ဝင့္ဝါသူကိုႏွစ္သက္ေတာ္မမူေပ။ (ကုရ္အာန္ အမ်ိဳးသမီးက႑ ၄း၃၆)
လူသားအားလံုးတို႔သည္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၏ အဖြဲ႕ဝင္ညီေနာင္မ်ားျဖစ္သည္။ (ကုရ္အာန္ ဂါဝီက႑ ၂း၂၁၃)
အို-လူသားတို႔၊ ဧကန္မလြဲ ငါအရွင္ျမတ္သည္အသင္တို႔အားေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္မိန္းမတစ္ေယာက္မွဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့၏။ထို႔ျပင္ငါအရွင္ျမတ္
သည္ အသင္တို႔အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ခြဲျခားသိျမင္မွတ္မိၾကအံ့ေသာငွာ လူမ်ိဳးစုအသီးသီး မ်ိဳးႏြယ္အသြယ္သြယ္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့၏။ ဧကန္စင္စစ္ အသင္တို႔အနက္ အျမတ္ဆံုးသူမွာ အက်င့္သီလအမြန္ျမတ္ဆံုးသူျဖစ္သည္။(ကုရ္အာန္၊ အတြင္းေဆာင္မ်ားက႑၊ ၄၉း၁၃)
ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္အျမင္အရ လူကိုတန္ဖိုးျဖတ္ရာတြင္ ဥစၥာဓန၊႐ုပ္ရည္ ႐ူပကာယ၊ ရာထူးဌာနႏၲရတို႔ျဖင့္ တန္ဖိုးမျဖတ္ပါ။ လူ၏
အက်င့္သီလ၊ သိကၡာ၊ သမာဓိ၊ ပညာကိုသာအရင္းခံထား၍ တန္ဖိုးျဖတ္ပါသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္သခင္ကလည္း ဤသို႔မိန္႔ဆိုေတာ္မူပါသည္။ " လူတို႔အား၊ ၾကင္နာသနားမႈ မထားရွိသူကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကလည္း
သနားၾကင္နာေတာ္မူမည္ မဟုတ္။" (မစ္ရွ္ကားသ္ဟဒီးစ္အမွတ္ ၄၇၂၈)
" အဖန္ဆင္းခံ ဟူသမွ်သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အိမ္ေထာင္စုႀကီးျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အႏွစ္သက္ေတာ္မူဆံုး အဖန္ဆင္းခံသည္
ထိုအိမ္ေထာင္ စုအက်ိဳးကို အေကာင္းဆံုးေဆာင္ရြက္သူျဖစ္သည္။" (မစ္ရွ္ကားသ္ဟဒီးစ္အမွတ္ ၄၇၇၃၂)
" ငယ္သူကို မသနား၊ ႀကီးသူကို မ႐ိုေသ၊ ေကာင္းမႈကို မၫႊန္ၾကား၊မေကာင္းရာကိုမျမစ္တားသူသည္ ငါတမန္ေတာ္ျမတ္၏ အုပ္စုဝင္မဟုတ္"
(မစ္ရွ္ကားသ္ဟဒီးစ္အမွတ္ ၄၇၈၁)
ဤသြန္သင္ခ်က္မ်ားသည္ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး အဆင့္အတန္းမေရြး၊ လူသားအားလံုးအေပၚ ထားရွိရမည့္လူမႈေရး သြန္သင္ခ်က္မ်ားသာ
ျဖစ္သည္။အစၥလာမ္ဘာသာတြင္ မိဘဆရာသမား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားအေပၚ ႐ိုေသေလးစားဂါရဝထားရန္ သြန္သင္ခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ ထိုအခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍စာေရးဆရာႀကီး ဒဂုန္နတ္ရွင္က ဤသို႔ ႐ႈျမင္တင္ျပပါသည္။
ထို႔ျပင္ အေရွ႕တိုင္းသားျဖစ္သည့္ မြတ္စလင္မ္ဘာသာဝင္မ်ားကလည္းမိမိတို႔၏ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ေသာ မိဘဆရာသမားႏွင့္တကြ
သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔ကို႐ိုေသေလးစားစြာဆက္ဆံၾကရျခင္း၊ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရျခင္းစသည့္ကိစၥမ်ားျဖင့္စပ္လ်ဥ္းကာတဖြစီရ္ေခၚအစၥလာမ္
တရားေတာ္က်မ္းစာတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။မိဘဘိုးဘြားသက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားႏွင့္ေက်းဇူးရွင္ဆရာသမားအပါအဝင္တို႔ကိုမ႐ိုမေသဆက္ဆံမိေသာ
အျပစ္သည္သူ႔အသက္သတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာခိုးယူျခင္း၊ သူ႔မယားအား ျပစ္မွားျခင္းစသည့္မေကာင္းမႈတို႔ ထက္ ပိုမိုကာ အျပစ္ႀကီးေလးေသာ ဂိုနာဟ္ကဗ်ီရာေခၚ ျပစ္မႈႀကီးတစ္ရပ္ဟု ဆိုထားပါသည္။
တစ္ဖန္အဆိုပါမိဘဘိုးဘြားသက္ႀကီးဝါႀကီးႏွင့္ဆရားသမားေက်းဇူးရွင္မ်ားကိုေလးစားသမႈလုပ္ေကြ်းျပဳစုသူတို႔ကိုမူကားခိုဒါဇီခလာက္ရာဇီဟု
ဆိုေသာလူနတ္သာဓုေခၚျခင္း ဂ်ႏၷတ္ဆိုသည့္ နိဗၺာန္ဘံုသို႔ ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုထားျပန္သည္။
(ဒဂုန္နတ္ရွင္၊ (၁၉၈၉၊ ပူဇာပူဇနယ်နံ၊ စစ္ျပန္မဂၢဇင္း၊ ၄း၈၉-၁၇-၁၉)
အစၥလာမ္ဘာသာ၏ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ ဆရာႀကီးပါရဂူက ဤသို႔သံုးသပ္တင္ျပဖူးပါသည္။
" အစၥလာမ္ဘာသာ၌လည္း ပရဟိတလုပ္ငန္းသည္ ႀကီးမားေသာအခန္းက႑က ပါဝင္ေနသည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းစာ၌ မြတ္စလင္မ္အားလံုးသည္
ညီရင္းအစ္ကိုမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ထိုေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ရန္ၿငိဳးထားၾကေသာညီအစ္ကို သားခ်င္းမ်ားကို ေသြးစည္းေအာင္ျပဳလုပ္ရမည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ပါ။သင္သည္က႐ုဏာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေစဟုမိန္႔ဆိုထားသည္။လူတို႔၏ညီအစ္ကိုသားခ်င္း
ဘဝကိုထုတ္ေဖာ္ေျပာျပထားျခင္းျဖစ္သည္။အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ား၏ပရဟိတေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကိုေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား၌ေတြ႕ျမင္သိရွိရသည္။ မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံလမ္း (ဘားလမ္း)၌ရွိေသာမြတ္စလင္မ္ေဆး႐ံုသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကစၿပီး လူနာမ်ား၏ ခိုကိုးရာျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကလကတၲားၿမိဳ႕ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၏ အနီး၌ရွိေသာမြတ္စလင္မ္ေဆး႐ံုႀကီးသည္ ကလကတၲားၿမိဳ႕ရွိ ေဆး႐ံုႀကီးမ်ားထဲတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ အိႏိၵယျပည္ အျခားၿမိဳ႕မ်ား၌လည္း မြတ္စလင္မ္ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆး႐ံုမ်ားကို အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ အစၥလာမ္ဘာသာ
ဝင္မ်ားႀကီးမွဴးၿပီး ဖြင့္လွစ္ထားေသာ လူအို႐ံုမ်ားလည္းရွိသည္။ တခ်ိဳ႕ရပ္ကြက္မ်ား၌ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားသည္ မူလတန္းေက်ာင္းမ်ား၌ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္သည့္အေျခအေနမရွိေသာ ဆင္းရဲေသာ သားသမီးမ်ားကို ေက်ာင္းစရိတ္ေထာက္ပံ့ေနၾကသည္။"
[ပါရဂူ၊ (၂၀ဝ၂)၊ သမဂၢါနံတေပါသုေခါ၊ သုခအစစ္ႏွင့္ သုခအတု၊ ၂၅-၂၆]
ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဆရာတကၠသိုလ္ေမာင္ေမာင္ႀကီးကလည္း "လူ႔အသည္း" ဟူေသာ ေဆာင္းပါးတြင္ ဘာသာတရားအသီးသီးကို နာယူက်င့္
သံုးသူတို႔ထားရွိအပ္ေသာ သေဘာထားကို ေဖာ္ျပပံုမွာလည္း မွတ္သားဖြယ္ျဖစ္သည္။" ကမၻာေပၚ၌ ဘုရားအဆူဆူ ပြင့္ခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာအသီးသီး
ေပၚေပါက္လာ၏။ ယခုေခတ္သို႔ ကူးခဲ့ၿပီ။ ကိုးကြယ္မႈသည္ ဖြားခါစကေလး၏ေသြးသား၌႐ိုးတြင္း ျခင္ဆီထိေအာင္ စြဲၿမဲပါလာ၏။ မိဘေဆြမ်ိဳးတို႔ ကိုးကြယ္ေသာဘာသာအတြင္း၌ ႀကီးျပင္းလာ၏။ မိမိလည္း ထိုဘာသာဝင္ျဖစ္လာေတာ့သည္။"
ရံဖန္ရံခါ အျခားဘာသာတို႔ကို ႐ႈတ္ခ်၏။ ေစာ္ကားတတ္၏။ " မိမိကိုးကြယ္ေသာဘာသာ၌အယူသည္းေလအျခားဘာသာကို႐ႈတ္ခ်ေလေလျဖစ္၏"
ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ထို႔အျပင္ "ဘာသာဝင္တစ္ဦးသည္အျခားတစ္ဦး၏ယံုၾကည္မႈကိုအေလးဂ႐ုျပဳကာထိုသူ၏မ်က္စိျဖင့္ထိုသူစြဲလမ္းယံုၾကည္
သကဲ့သို႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ၾကည့္႐ႈပါက ထိုသူျမင္သကဲ့သို႔လိုက္၍ျမင္ရေပလိမ့္မည္။အဘယ္သို႔လွ်င္အယူဝါဒခ်င္းကြဲျပားေပေတာ့အံ့နည္း "
ဟုလည္း ဆိုထားသည္။လူ႔အသည္းေဆာင္းပါးအဆံုးတြင္ " ေနဝင္လုဆဲဆဲ ဗလီေမွ်ာ္စင္ထက္မွေကာ္ေဇာကေလးကို ခင္းလ်က္ အေနာက္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူကာ မိမိတို႔ဘာသာအတိုင္း သံေနသံထားျဖင့္ ဝတ္ျပဳရန္ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ေသာ အသံကို နားေထာင္ရင္းၾကည္ညိဳစိတ္သန္းေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ မိမိဝတ္ထားေသာ " ဂ်ဴဗာ၊ အခ်္ကန္႔ႏွင့္ကိုရ္တာ" တို႔ကိုျပဳျပင္ကာ ပုဆစ္ဒူးတုပ္ နဖူးေျမထိ ဦးခ်ေသာ မဟာမက္
ဘာသာဝင္ကို ျမင္ရပံုလည္း ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာပင္။ေလာက၌ အဘယ္ဘာသာလွ်င္ လူ႔စိတ္ကို မၫြတ္ႏူးႏိုင္ေအာင္ ရွိေပအံ့။
ဘာသာတရားဆိုရာ၌လည္းလူ႔အသည္းႏွလံုးသားအတြင္း၌ကိန္းေအာင္းေသာယံုၾကည္မႈပင္ျဖစ္ေတာ့သတည္းဟုဆိုထားပံုမွာႏွစ္သက္စရာျဖစ္ရပါ
သည္။အသိဥာဏ္ပညာ အေျမာ္အျမင္သည္ ႀကီးမားေသာ ေကာင္းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ဂါဝီက႑ ၂း၂၆၉တြင္
ေဖာ္ျပဆိုထားပါသည္။ ႏွစ္ဘဝသခင္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ တမန္ေတာ္ျမတ္မုဟမၼဒ္သခင္ကလည္း " ပုခက္တြင္းမွ သခ်ႋဳင္းထိ ပညာရွာမွီးၾကေလာ့"
ဟုဩဝါဒျပဳပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ အသိပညာရရာရေၾကာင္းရွာမွီးဆည္းပူလ်က္ ဘာသာသာသနာ၏ အဆံုးအမကိုခံယူကာ သီရိေဂဟာတမွ် ခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရႊင္ သာယာလွပေသာ မိသားစုဘဝကို ထူေထာင္ၾကပါမည္။ ပညာျဖင့္ ေလာကကို အလွဆင္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါမည္။
ေမာင္သန္းဝင္း(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
က်မ္းကိုး စာရင္း
ဆုရွင္ေမာင္၊ (၁၉၉၈)၊ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းမ်ားတိုးပြားဖို႔။
ျပည့္အားမာန္မဂၢဇင္း၊ ရန္ကုန္၊
ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသားေရးရာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္။
တင္ေအာင္၊ ဗန္းေမာ္၊ (၁၉၇၄)၊ သဘာဝသိပၸံ၊ ရန္ကုန္၊ သင့္စာေပ။
ထင္၊ ေမာင္၊ (၁၉၇၄)၊ ကမၻာ့စာေပအၫႊန္း(အိႏိၵယ၊ အီရန္၊ အာရဗ္စာေပသမိုင္း)။
ရန္ကုန္၊ စာေပဗိမာန္။
နတ္ရွင္၊ ဒဂုန္၊ (၁၉၈၉)၊ ပူဇာစပူဇေနယ်န၊ စစ္ျပန္မဂၢဇင္း၊ ၄/၈၉၊ ၁၇-၁၉)
ပါရဂူ၊ (၂၀ဝ၂)၊ သုခအစစ္ႏွင့္ သုခအတု(အေတြးစာစုမ်ား)။
ရန္ကုန္၊ ဖူလံုစာေပ။ ေမာင္ေမာင္ႀကီး တကၠသိုလ္ (၁၉၆၄)၊ လူ႔အသည္း၊
စာမ်က္႐ႈ။
ရန္ကုန္၊ က်ံဳေပ်ာ္စာေပ။
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတြဲ-၁၅၊ (၁၉၇၆)၊ ရန္ကုန္၊ စာေပဗိမာန္။
သန္းထြန္း၊ ေဒါက္တာ၊(၂၀ဝ၁)၊ ေက်ာ္စြာ ၁၀ဝပထမတြဲ။
ရန္ကုန္၊ အင္ၾကင္းဦး။
ဧကန္မုခ်၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ တရားမွ်တရန္ ေကာင္းမႈျပဳရန္ႏွင့္နီးစပ္သူတို႔အား ေထာက္ပံ့ကူညီရန္ အမိန္႔ပညတ္ေတာ္မူ၏။ ၄င္းျပင္ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ လူမဆန္မႈမ်ား၊ မေကာင္းမႈမ်ားႏွင့္ မတရားက်ဴးလြန္မႈမ်ားမျပဳရန္ တားျမစ္ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အားအသိတရားျဖင့္ သတိထားႏိုင္ၾကေစရန္ ႏိႈးေဆာ္ေတာ္မူေလသည္။ (ကုရ္အာန္ပ်ားက႑၊ ၁၆း၉၀)
အစၥလာမ္က ျပဆိုိုိေသာ လူမႈေရးတရား
လူသည္ အစုအေဝး အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ ကင္းကြာ၍မရပါ။ မြတ္စလင္မ္တိုင္းသည္ မိမိေနထိုင္ရာ ဇာတိ၊ တိုင္းျပည္၊ ႏိုင္ငံႏွင့္လူသားအားလံုးတို႔ အမွီျပဳရာေျမကမၻာစိုေျပသာယာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းစြမ္းေဆာင္ရန္ တာဝန္ရွိသည္။
ထိုအသိတရားကို "အစၥလာမ္" က ဆံုးမၿပီးျဖစ္သည္။ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ ဤသို႔ မိန္႔ဆိုထားသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေလာကအလွဆင္သူ၊ ေကာင္းက်ိဳးျပဳသူ၊ကုသိုလ္ တရားပြားမ်ားသူမ်ားကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူသည္။
(ကုရ္အာန္၊ ဂါဝီက႑၊ ၂း၁၉၅)
အသင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကကုန္။၄င္းျပင္ အသင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဖက္၍မည္သည့္အရာ
ကိုမွ်ႏိႈင္းယွဥ္ ကိုးကြယ္ျခင္း မျပဳၾကႏွင့္။ ၄င္းေနာက္ အသင္တို႔သည္ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္သူတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သူဆင္းရဲတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ေသာအိမ္နီးခ်င္းတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ျခင္းမရွိေသာအိမ္နီးခ်င္းတို႔ႏွင့္လည္း
ေကာင္း၊ အေပါင္းအေဖာ္တို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ခရီးသည္တို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ ေက်းကြ်န္မ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းစြာ ဆက္ဆံၾကကုန္။ဧကန္အမွန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေမာက္မာသူ၊ ဝင့္ဝါသူကိုႏွစ္သက္ေတာ္မမူေပ။ (ကုရ္အာန္ အမ်ိဳးသမီးက႑ ၄း၃၆)
လူသားအားလံုးတို႔သည္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၏ အဖြဲ႕ဝင္ညီေနာင္မ်ားျဖစ္သည္။ (ကုရ္အာန္ ဂါဝီက႑ ၂း၂၁၃)
အို-လူသားတို႔၊ ဧကန္မလြဲ ငါအရွင္ျမတ္သည္အသင္တို႔အားေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္မိန္းမတစ္ေယာက္မွဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့၏။ထို႔ျပင္ငါအရွင္ျမတ္
သည္ အသင္တို႔အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ခြဲျခားသိျမင္မွတ္မိၾကအံ့ေသာငွာ လူမ်ိဳးစုအသီးသီး မ်ိဳးႏြယ္အသြယ္သြယ္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့၏။ ဧကန္စင္စစ္ အသင္တို႔အနက္ အျမတ္ဆံုးသူမွာ အက်င့္သီလအမြန္ျမတ္ဆံုးသူျဖစ္သည္။(ကုရ္အာန္၊ အတြင္းေဆာင္မ်ားက႑၊ ၄၉း၁၃)
ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္အျမင္အရ လူကိုတန္ဖိုးျဖတ္ရာတြင္ ဥစၥာဓန၊႐ုပ္ရည္ ႐ူပကာယ၊ ရာထူးဌာနႏၲရတို႔ျဖင့္ တန္ဖိုးမျဖတ္ပါ။ လူ၏
အက်င့္သီလ၊ သိကၡာ၊ သမာဓိ၊ ပညာကိုသာအရင္းခံထား၍ တန္ဖိုးျဖတ္ပါသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္သခင္ကလည္း ဤသို႔မိန္႔ဆိုေတာ္မူပါသည္။ " လူတို႔အား၊ ၾကင္နာသနားမႈ မထားရွိသူကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကလည္း
သနားၾကင္နာေတာ္မူမည္ မဟုတ္။" (မစ္ရွ္ကားသ္ဟဒီးစ္အမွတ္ ၄၇၂၈)
" အဖန္ဆင္းခံ ဟူသမွ်သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အိမ္ေထာင္စုႀကီးျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အႏွစ္သက္ေတာ္မူဆံုး အဖန္ဆင္းခံသည္
ထိုအိမ္ေထာင္ စုအက်ိဳးကို အေကာင္းဆံုးေဆာင္ရြက္သူျဖစ္သည္။" (မစ္ရွ္ကားသ္ဟဒီးစ္အမွတ္ ၄၇၇၃၂)
" ငယ္သူကို မသနား၊ ႀကီးသူကို မ႐ိုေသ၊ ေကာင္းမႈကို မၫႊန္ၾကား၊မေကာင္းရာကိုမျမစ္တားသူသည္ ငါတမန္ေတာ္ျမတ္၏ အုပ္စုဝင္မဟုတ္"
(မစ္ရွ္ကားသ္ဟဒီးစ္အမွတ္ ၄၇၈၁)
ဤသြန္သင္ခ်က္မ်ားသည္ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး အဆင့္အတန္းမေရြး၊ လူသားအားလံုးအေပၚ ထားရွိရမည့္လူမႈေရး သြန္သင္ခ်က္မ်ားသာ
ျဖစ္သည္။အစၥလာမ္ဘာသာတြင္ မိဘဆရာသမား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားအေပၚ ႐ိုေသေလးစားဂါရဝထားရန္ သြန္သင္ခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ ထိုအခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍စာေရးဆရာႀကီး ဒဂုန္နတ္ရွင္က ဤသို႔ ႐ႈျမင္တင္ျပပါသည္။
ထို႔ျပင္ အေရွ႕တိုင္းသားျဖစ္သည့္ မြတ္စလင္မ္ဘာသာဝင္မ်ားကလည္းမိမိတို႔၏ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ေသာ မိဘဆရာသမားႏွင့္တကြ
သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔ကို႐ိုေသေလးစားစြာဆက္ဆံၾကရျခင္း၊ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရျခင္းစသည့္ကိစၥမ်ားျဖင့္စပ္လ်ဥ္းကာတဖြစီရ္ေခၚအစၥလာမ္
တရားေတာ္က်မ္းစာတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။မိဘဘိုးဘြားသက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားႏွင့္ေက်းဇူးရွင္ဆရာသမားအပါအဝင္တို႔ကိုမ႐ိုမေသဆက္ဆံမိေသာ
အျပစ္သည္သူ႔အသက္သတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာခိုးယူျခင္း၊ သူ႔မယားအား ျပစ္မွားျခင္းစသည့္မေကာင္းမႈတို႔ ထက္ ပိုမိုကာ အျပစ္ႀကီးေလးေသာ ဂိုနာဟ္ကဗ်ီရာေခၚ ျပစ္မႈႀကီးတစ္ရပ္ဟု ဆိုထားပါသည္။
တစ္ဖန္အဆိုပါမိဘဘိုးဘြားသက္ႀကီးဝါႀကီးႏွင့္ဆရားသမားေက်းဇူးရွင္မ်ားကိုေလးစားသမႈလုပ္ေကြ်းျပဳစုသူတို႔ကိုမူကားခိုဒါဇီခလာက္ရာဇီဟု
ဆိုေသာလူနတ္သာဓုေခၚျခင္း ဂ်ႏၷတ္ဆိုသည့္ နိဗၺာန္ဘံုသို႔ ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုထားျပန္သည္။
(ဒဂုန္နတ္ရွင္၊ (၁၉၈၉၊ ပူဇာပူဇနယ်နံ၊ စစ္ျပန္မဂၢဇင္း၊ ၄း၈၉-၁၇-၁၉)
အစၥလာမ္ဘာသာ၏ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ ဆရာႀကီးပါရဂူက ဤသို႔သံုးသပ္တင္ျပဖူးပါသည္။
" အစၥလာမ္ဘာသာ၌လည္း ပရဟိတလုပ္ငန္းသည္ ႀကီးမားေသာအခန္းက႑က ပါဝင္ေနသည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းစာ၌ မြတ္စလင္မ္အားလံုးသည္
ညီရင္းအစ္ကိုမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ထိုေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ရန္ၿငိဳးထားၾကေသာညီအစ္ကို သားခ်င္းမ်ားကို ေသြးစည္းေအာင္ျပဳလုပ္ရမည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ပါ။သင္သည္က႐ုဏာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေစဟုမိန္႔ဆိုထားသည္။လူတို႔၏ညီအစ္ကိုသားခ်င္း
ဘဝကိုထုတ္ေဖာ္ေျပာျပထားျခင္းျဖစ္သည္။အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ား၏ပရဟိတေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကိုေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား၌ေတြ႕ျမင္သိရွိရသည္။ မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံလမ္း (ဘားလမ္း)၌ရွိေသာမြတ္စလင္မ္ေဆး႐ံုသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကစၿပီး လူနာမ်ား၏ ခိုကိုးရာျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကလကတၲားၿမိဳ႕ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၏ အနီး၌ရွိေသာမြတ္စလင္မ္ေဆး႐ံုႀကီးသည္ ကလကတၲားၿမိဳ႕ရွိ ေဆး႐ံုႀကီးမ်ားထဲတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ အိႏိၵယျပည္ အျခားၿမိဳ႕မ်ား၌လည္း မြတ္စလင္မ္ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆး႐ံုမ်ားကို အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ အစၥလာမ္ဘာသာ
ဝင္မ်ားႀကီးမွဴးၿပီး ဖြင့္လွစ္ထားေသာ လူအို႐ံုမ်ားလည္းရွိသည္။ တခ်ိဳ႕ရပ္ကြက္မ်ား၌ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားသည္ မူလတန္းေက်ာင္းမ်ား၌ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္သည့္အေျခအေနမရွိေသာ ဆင္းရဲေသာ သားသမီးမ်ားကို ေက်ာင္းစရိတ္ေထာက္ပံ့ေနၾကသည္။"
[ပါရဂူ၊ (၂၀ဝ၂)၊ သမဂၢါနံတေပါသုေခါ၊ သုခအစစ္ႏွင့္ သုခအတု၊ ၂၅-၂၆]
ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဆရာတကၠသိုလ္ေမာင္ေမာင္ႀကီးကလည္း "လူ႔အသည္း" ဟူေသာ ေဆာင္းပါးတြင္ ဘာသာတရားအသီးသီးကို နာယူက်င့္
သံုးသူတို႔ထားရွိအပ္ေသာ သေဘာထားကို ေဖာ္ျပပံုမွာလည္း မွတ္သားဖြယ္ျဖစ္သည္။" ကမၻာေပၚ၌ ဘုရားအဆူဆူ ပြင့္ခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာအသီးသီး
ေပၚေပါက္လာ၏။ ယခုေခတ္သို႔ ကူးခဲ့ၿပီ။ ကိုးကြယ္မႈသည္ ဖြားခါစကေလး၏ေသြးသား၌႐ိုးတြင္း ျခင္ဆီထိေအာင္ စြဲၿမဲပါလာ၏။ မိဘေဆြမ်ိဳးတို႔ ကိုးကြယ္ေသာဘာသာအတြင္း၌ ႀကီးျပင္းလာ၏။ မိမိလည္း ထိုဘာသာဝင္ျဖစ္လာေတာ့သည္။"
ရံဖန္ရံခါ အျခားဘာသာတို႔ကို ႐ႈတ္ခ်၏။ ေစာ္ကားတတ္၏။ " မိမိကိုးကြယ္ေသာဘာသာ၌အယူသည္းေလအျခားဘာသာကို႐ႈတ္ခ်ေလေလျဖစ္၏"
ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ထို႔အျပင္ "ဘာသာဝင္တစ္ဦးသည္အျခားတစ္ဦး၏ယံုၾကည္မႈကိုအေလးဂ႐ုျပဳကာထိုသူ၏မ်က္စိျဖင့္ထိုသူစြဲလမ္းယံုၾကည္
သကဲ့သို႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ၾကည့္႐ႈပါက ထိုသူျမင္သကဲ့သို႔လိုက္၍ျမင္ရေပလိမ့္မည္။အဘယ္သို႔လွ်င္အယူဝါဒခ်င္းကြဲျပားေပေတာ့အံ့နည္း "
ဟုလည္း ဆိုထားသည္။လူ႔အသည္းေဆာင္းပါးအဆံုးတြင္ " ေနဝင္လုဆဲဆဲ ဗလီေမွ်ာ္စင္ထက္မွေကာ္ေဇာကေလးကို ခင္းလ်က္ အေနာက္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူကာ မိမိတို႔ဘာသာအတိုင္း သံေနသံထားျဖင့္ ဝတ္ျပဳရန္ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ေသာ အသံကို နားေထာင္ရင္းၾကည္ညိဳစိတ္သန္းေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ မိမိဝတ္ထားေသာ " ဂ်ဴဗာ၊ အခ်္ကန္႔ႏွင့္ကိုရ္တာ" တို႔ကိုျပဳျပင္ကာ ပုဆစ္ဒူးတုပ္ နဖူးေျမထိ ဦးခ်ေသာ မဟာမက္
ဘာသာဝင္ကို ျမင္ရပံုလည္း ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာပင္။ေလာက၌ အဘယ္ဘာသာလွ်င္ လူ႔စိတ္ကို မၫြတ္ႏူးႏိုင္ေအာင္ ရွိေပအံ့။
ဘာသာတရားဆိုရာ၌လည္းလူ႔အသည္းႏွလံုးသားအတြင္း၌ကိန္းေအာင္းေသာယံုၾကည္မႈပင္ျဖစ္ေတာ့သတည္းဟုဆိုထားပံုမွာႏွစ္သက္စရာျဖစ္ရပါ
သည္။အသိဥာဏ္ပညာ အေျမာ္အျမင္သည္ ႀကီးမားေသာ ေကာင္းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ဂါဝီက႑ ၂း၂၆၉တြင္
ေဖာ္ျပဆိုထားပါသည္။ ႏွစ္ဘဝသခင္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ တမန္ေတာ္ျမတ္မုဟမၼဒ္သခင္ကလည္း " ပုခက္တြင္းမွ သခ်ႋဳင္းထိ ပညာရွာမွီးၾကေလာ့"
ဟုဩဝါဒျပဳပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ အသိပညာရရာရေၾကာင္းရွာမွီးဆည္းပူလ်က္ ဘာသာသာသနာ၏ အဆံုးအမကိုခံယူကာ သီရိေဂဟာတမွ် ခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရႊင္ သာယာလွပေသာ မိသားစုဘဝကို ထူေထာင္ၾကပါမည္။ ပညာျဖင့္ ေလာကကို အလွဆင္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါမည္။
ေမာင္သန္းဝင္း(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
က်မ္းကိုး စာရင္း
ဆုရွင္ေမာင္၊ (၁၉၉၈)၊ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းမ်ားတိုးပြားဖို႔။
ျပည့္အားမာန္မဂၢဇင္း၊ ရန္ကုန္၊
ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသားေရးရာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္။
တင္ေအာင္၊ ဗန္းေမာ္၊ (၁၉၇၄)၊ သဘာဝသိပၸံ၊ ရန္ကုန္၊ သင့္စာေပ။
ထင္၊ ေမာင္၊ (၁၉၇၄)၊ ကမၻာ့စာေပအၫႊန္း(အိႏိၵယ၊ အီရန္၊ အာရဗ္စာေပသမိုင္း)။
ရန္ကုန္၊ စာေပဗိမာန္။
နတ္ရွင္၊ ဒဂုန္၊ (၁၉၈၉)၊ ပူဇာစပူဇေနယ်န၊ စစ္ျပန္မဂၢဇင္း၊ ၄/၈၉၊ ၁၇-၁၉)
ပါရဂူ၊ (၂၀ဝ၂)၊ သုခအစစ္ႏွင့္ သုခအတု(အေတြးစာစုမ်ား)။
ရန္ကုန္၊ ဖူလံုစာေပ။ ေမာင္ေမာင္ႀကီး တကၠသိုလ္ (၁၉၆၄)၊ လူ႔အသည္း၊
စာမ်က္႐ႈ။
ရန္ကုန္၊ က်ံဳေပ်ာ္စာေပ။
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတြဲ-၁၅၊ (၁၉၇၆)၊ ရန္ကုန္၊ စာေပဗိမာန္။
သန္းထြန္း၊ ေဒါက္တာ၊(၂၀ဝ၁)၊ ေက်ာ္စြာ ၁၀ဝပထမတြဲ။
ရန္ကုန္၊ အင္ၾကင္းဦး။
No comments:
Post a Comment